Ανιχνευτές.

5 Ιουνίου 2009.

    Χθες το βράδυ είδα και πάλι μετά από καιρό ανιχνευτή στο όνειρό μου. Πάει όντως πολύς καιρός από την τελευταία φορά που συνέβη, θά 'λεγα ίσως κάποιοι μήνες.
    Ήταν ένα αντικείμενο εντελώς αταίριαστο με το πλαίσιο του ονείρου και ήταν σαν να φώναζε πως δεν ανήκε εκεί. Έχουν ή μάλλον μπορούν να πάρουν οποιαδήποτε εμφάνιση, απλά ένας από τους τρόπους για να το καταλάβεις (αν τα καταφέρεις), είναι η αίσθηση που δίνουν και ο τρόπος που εμφανίζονται στο όνειρο.
    Προέρχονται από αλλού, και συνήθως σε καλούν με κάποιο τρόπο να τους ακολουθήσεις. Βέβαια, το να ακολουθήσεις έναν ανιχνευτή είναι μια άλλη ιστορία. Απαιτείται αρκετή ενέργεια και πολλές φορές αυτό δεν είναι φρόνιμο, εκτός κι αν γνωρίζεις πολύ καλά τι κάνεις.
    Βασικά, το όνομα ανιχνευτής είναι ένα όνομα που δίνουν οι άνθρωποι σε κάτι που δεν προέρχεται από τον κόσμο του ανθρώπου. Θα μπορούσα να πω πως είναι μία μορφή ενέργειας που προέρχεται από αλλού. Το αλλού εδώ σημαίνει από άλλον κόσμο, αυτό που οι άνθρωποι (λανθασμένα για εμένα) ονομάζουν άλλη διάσταση. Δεν είναι θέμα διαστάσεων, είναι θέμα οπτικής.
    Αν οι άνθρωποι έχουν επιλέξει να κλείσουν τα μάτια της καρδιάς τους και το μυαλό τους, αυτό δεν είναι πρόβλημα των άλλων, είναι πρόβλημα των ανθρώπων. Οι άλλοι, όποιοι κι αν είναι, όπου κι αν είναι, λειτουργούν διαφορετικά από εμάς, δηλαδή έχουν άλλη οπτική γωνία και αντιλαμβάνονται τα πράγματα με έναν εντελώς διαφορετικό τρόπο. Είμαστε εμείς που έχουμε διαλέξει αυτόν τον τρόπο θέασης, που δεν είναι ο μοναδικός ούτε κι ο καλύτερος. Και εναπόκειται πλέον σε εμάς να τους βρούμε, γιατί οι "άλλοι" είναι ήδη εδώ. Πάντα "ήταν", και πάντα θα "είναι" εδώ. Θέλουμε δεν θέλουμε, μας αρέσει δεν μας αρέσει, πάντα έτσι συνέβαινε, και καλά θα κάνουμε να το βάλουμε μια και καλή στο μυαλό μας.
    Λοιπόν, οι ανιχνευτές έρχονται συχνά, για να δουν και να παρατηρήσουν τον κόσμο μας, αλλά όχι μόνο γι' αυτό. Μπορούν να πάρουν κάποιον μαζί τους, στον δικό τους κόσμο, όπου μπορούν να τον διδάξουν πολλά πράγματα, αρκεί αυτός ο κάποιος να διαθέτει την απαραίτητη ενέργεια για να τους ακολουθήσει. Αυτό δεν είναι απαραίτητα κακό, αντιθέτως. Όμως προυποθέτει κάποια πράγματα από την πλευρά μας και αυτό δεν είναι τίποτα άλλο παρά η ικανότητα αλλαγής της οπτικής γωνίας. Όσο απλό κι αν φαίνεται αυτό στα λόγια, δεν είναι καθόλου εύκολο να γίνει πραγματικότητα, ειδικά στην περίοδο που διανύουμε τώρα.
    Στην πράξη, οι αλλαγές που συμβαίνουν σ' αυτήν την περίπτωση είναι καταλυτικές,τρομακτικές,θεμελιώδεις,συνταρακτικές.
    Είναι η φύση μας, ο πραγματικός εαυτός που αναλαμβάνει τα ηνία και μας φέρνει πιο κοντά σ' αυτό που πραγματικά είμαστε.Αλλάζει μια για πάντα την κοσμοθέαση και την κοσμοθεωρία του ατόμου που είναι διατεθειμένο να υποστεί αυτήν την αλλαγή.
    Όμως ποτέ πλέον δεν θα δει τα πράγματα με τον ίδιο τρόπο όπως οι άλλοι, ποτέ πλέον δεν θα λειτουργήσει όπως οι υπόλοιποι άνθρωποι. Η φιλοσοφία του, η αντιμετώπιση των συμβάντων της ζωής, η ζωή του ολόκληρη και εν γένει ό,τι χαρακτηρίζει αυτό που ονομάζουμε άνθρωπο, ανθρωπότητα, κόσμος του ανθρώπου, θα δίνει πλέον άλλα μηνύματα σ' αυτόν.
    Τα μάτια του και η καρδιά του θα λειτουργούν διαφορετικά και η ζωή του (αν και χρειάζεται μεγάλος αγώνας γι' αυτό) θα γίνει πολύ πιο πλούσια, πολύ πιο γεμάτη.
    Κι όλα αυτά από τι; Από μια αλλαγή στην οπτική που βλέπουμε τα πράγματα και αντιλαμβανόμαστε τον κόσμο γύρω μας...
    Τόσο απλό...